DZIEŃ SZÓSTY
10 SIERPNIA (PONIEDZIAŁEK)
CHRZEST
DZIEŃ CIERPIENIA
Oddaję Ci, Matko boleści mego serca.
Powierzam Ci strach o jutro, lęk przed chorobą
i codzienne pytanie, czy wystarczy do pierwszego.
Ofiaruj, proszę, Jezusowi te moje małe trwogi
wraz z cierpieniami Twej duszy udręczonej,
zbolałej omroczonej, gdyś pod krzyżem Matko stała!
Proszę, niech przez zasługi boleści Twej duszy
udoskonali się moja wiara i nadzieja,
niech moje słabe zaufanie okrzepnie i stanie się
Twoją bezmierną ufnością!
WPROWADZENIE
Przed nami kolejny dzień, jaki daje nam Bóg. Radość życia przeplata się dziś z drżeniem, jakie może przywołać tajemnica dnia – cierpienie. Z dziecięcą szczerością mówimy do Maryi: Droga Matko! Tak wiele jest spraw, które niepokoją, są próbą wierności i zachwianiem nadziei, wnoszą ból duszy i ciała, są wołaniem o pomoc w samotności i niezrozumieniu. Oddajemy Tobie, te wszystkie tajemnice naszego życia, a szczególnie zawierzamy wierność naszemu życiowemu powołaniu. To przecież w nim jest zawarta tajemnica Bożych dzieł, jakie On chce przez nas objawić na ziemi.